دروغ های سفید یا سیاه؟

شاید چیزهای بسیار کمی مانند دروغ وجود داشته باشند که بی اعتمادی ایجاد کنند و می توان گفت تقریبا هیچ کسی از فرد دروغگو خوشش نخواهد آمد. اما برخی دروغ ها از لحاظ اجتماعی قابل قبول تر هستند که می توان آن ها را دروغ ها سفید نامید.

در تحقیق انجام شده در دانشگاه ماساچوست، مشخص شد 60 درصد افراد قادر نیستند تا در صحبت های بیشتر از 10 دقیقه دروع نگویند. و چیزی که این واقعیت را تلخ می کند این است که طرف مقابل آشنا بودند. و اگر مکالمه میان غریبه ها باشد تعداد دروغ ها در 10 دقیقه اول به سه می رسد.

نکته مهم این که این تحقیق قبل ایجاد و گسترش رسانه های اجتماعی مانند فیسبوک، توئیتر، اینستاگرام، و دیگر اپلیکیشن های مشابه انجام شده، و می توان حدس زد این بسترهای مجازی دروغگویی را افزایش داده باشند .

بسیاری افراد علت گسترش دروغگویی ها را رسانه ها اجتماعی می دانند، در حالی که این می تواند عامل مهمی باشد، اما بطور مطمئنی می توان گفت این عامل اصلی نیست، بلکه تمایل انسان ها برای روغگویی بیشتر را تقویت می کنند.

دروغگویی یکی از ویژگی های اصلی زندگی انسان است. و می توان گفت از همان دوران کودکی شروع می شود.

کودکان تقریباً به محض اینکه توانایی صحبت کردن را بدست می آورند شروع به دروغگویی می کنند. آنها بین 2 تا 3 سالگی با دروغ های ساده شروع می کنند. این شاید یک امر منفی بنظر بیاید، اما روانشناسان رشد بر این باور هستند این دروغگویی ها نوعی از توانایی و نشانه ای از هوش هیجانی است.

اما دروغ های سفید

دروغ های سفید غالبا با دو هدف خود بزرگی و یا برای ایجاد حس خوشایند در دیگران گفته می شود. برای مثال، زمانی که فقط یک ساعت در هفته مطالعه می کنید ولی به بقیه می گویید 5 ساعت. و یا در ارتباط هدف دوم (ایجاد حس خوشایند)، زمانی که برای جلوگیری از عدم ناراحتی نزدیکانمان بیماری خودمان را پنهان می کنیم.

گفتن دروغ های سفید گرچه گاهی اوقات ممکن است مفید باشد. اما در هر دوحالت نامبرده شده می تواند آسیب زا باشد بخصوص زمانی که بطور مرتب تکرار شود.

در صورتی که از آن بخواهیم برای بهتر نشان دادن خودمان استفاده کنیم باعث می شود به ضعف های مان بیشتر فکر کرده و در نتیجه اعتماد بنفس و عزت نفس خود را از دست بدهیم.

بیان دروغ های سفید برای ایجاد حس خوشایند در دیگران نیز در درازمدت می تواند باعث از بین رفتن حس اعتماد متقابل و از دست رفتن اعتباری فردی می شود و در نتیجه ممکن است در بسیاری اوقات ما را به عنوان فردی دروغگو بشناسند.

 

دروغ های سیاه

دروغ های سیاه دروغ های کاملا برنامه ریزی شده و با حساب و کتاب هستند.

افرادی که این دروغ ها را می گویند دارای اهداف مشخصی بوده و معمولا خودخواه هستند.

آنها بطور زیرکانه ای و در بهترین حالت واقعیت ها را تحریف می کنند. و غالبا با دروغ های شان باعث آسیب رساندن به دیگران می شوند. همچنین این افراد همه زندگی شان بر پایه دروغ و فریب است.

مطالعات نشان می دهد افرادی که دروغ سیاه می گویند ماده سفید بیشتری در ناحیه یا لوب پیشانی مغز دارند. بطور کلی، ماده سفید مرتبط به ارتباطات سریع تر، سیالی کلامی بیشتر، و پردازش سریعتر است. همچنین افرادی با ماده سفید کمتر، مشکلاتی در همدلی دارند و ناحیه مغزی مرتبط با هیجان شان نیز فعالیت کمتری دارد.

بیشتر افراد دوست ندارند دروغ بگویند. ما از دروغ های سفید برای محافظت از خودمان یا محافظت از دیگران استفاده می کنیم. اما در هر صورت باید بپذیریم که حتی دروغ های سفید هم پیامدهای منفی خاص خود را دارد. و همانطور که گفته شد این دروغ ها زمانی بطور زیادی تکرار می شوند مشکلات زیادی بوجود می آورند.

مقاله مرتبط: نگاهی به آناتومی مغز