انواع توجه

توجه مفهومی است که در روانشناسی شناختی مورد بررسی قرار گرفته و به نحوه پردازش فعالانه اطلاعات خاص در محیط خود به منظور تمرکز روی موارد خاص و مرتبط است.

مقالۀ مرتبط: توجه کردن و جلب توجه چگونه اتفاق می افتد؟

در حال خواندن این مطلب ممکن است، مناظر، صداها و احساسات بی شماری مانند فشار پاهای شما به کف، دید خیابان مجاور از یک پنجره، صدای ماشین های در خیابان، صدای آدم ها و مانند اینها وجود داشته باشد، اما فرایندهای شناختی به ما اجازه می دهند روی چیز یا چیزهایی که می خواهیم توجه کرده و روی آن چیزهایی که نمی خواهیم توجه نکنیم.

و همانطور که قبلا و در مقاله ای دیگر اشاره کردیم توجه فقط به چیزهایی مربوط نمی شود که ما بر آنها تمرکز می کنیم – این مفهوم همچنین به تمام چیزهایی مربوط می شود که می توانیم به آنها بی توجهی کنیم.

انواع مختلفی از توجه کردن وجود دارند که شما در طول فعالیت های روزانه از آن استفاده می کنید. انواع توجهی که شما استفاده می کنید بسیار به نیاز و شرایط تان بستگی دارد.

• آیا فعالیت شما به توجه منسجم و واحد نیاز دارد؟
• آیا این امکان وجود دارد تا در زمان به توجه به یک چیز، به چیزهای دیگری که همزمان رخ می دهد بی توجهی کنید؟
• آیا باید دو فعالیت را در یک زمان واحد انجام دهید؟

با توجه به نیازتان و شرایط شما ممکن است یکی از چهار نوع توجه را نتخاب کنید.

توجه مداوم

توجه انتخابی

توجه متناوب

توجه تقسیم شده

در ادامه به معرفی هر کدم می پردازیم

توجه مداوم

توجه مداوم، توانایی تمرکز روی تکلیف یا کار ویژه برای مدت زمان تقریبا طولانی و بدون حواس پرتی است. توجه مداوم همان چیزی است که احتمالا از کلماتی مانند "توجه"، "تمرکز"، "مواظبت" متوجه شدید. گوش دادن به یک سخنرانی، خواندن یک کتاب، بازی کردن ویدئویی، یا تعمیر یک اتومبیل مثال هایی هستند که نیاز به توجه مداوم دارد.

نگه داشتن این نوع توجه به مدت زمان نسبتا طولانی و بدون حواس پرتی می تواند چالش انگیز باشد. بنابراین، سطح توجه مداوم تان غالبا متغیر است. شما ممکن است بطور خیلی خوب تمرکز داشته باشید و بعد از یک حواس پرتی کوتاه دوباره توجه تان را جلب کنید.

بنابراین، یک جنبه مهم از توجه مداوم، توانایی برای تمرکز مجدد بعد از حواس پرتی است.

توجه انتخابی

توجه انتخابی توانایی انتخاب از میان عوامل یا محرک هایی است که در محیط وجود دارد و تنها روی آنچه می خواهید تمرکز می کنید. هر روزه بطور مداوم در معرض تعدادی از محرکات یا عوامل محیطی هستید، اما مغزتان بطور طبیعی با انتخاب جنبۀ مخصوصی از یک عامل روی آن تمرکز می کند.

توجه انتخابی اساسا به شما اجازه می دهد تا قادر باشید آنچه که می خواهید به آن توجه کنید را انتخاب کنید. برای مثال زمانی که مجبور هستید در یک جمعیت زیاد و شلوغ مطالعه کنید.

البته توجه انتخابی، تنها توجه نکردن به عوامل بیرونی نیست، بلکه باید به عوامل درونی مانند افکار غیر مرتبط نیز بی توجه باشید.

توجه متناوب

توجه متناوب توانایی انعطاف پذیری ذهنی است که به شما اجازه می دهد توجه تان را میان دو چیز یا تکلیفی که الزامات شناختی متفاوتی دارند تغییر دهید.

شما احتمالا از توجه متناوب در همۀ زمان ها استفاده می کنید. شما باید مداوما توجه تان را از یک چیز به چیز دیگر تغییر دهید. برای مثال زمانی که شما موارد یک دستوالعمل را می خوانید و بعد انجام می دهید.

توجه تقسیم شده

توجه تقسیم شده توانایی فرایند تقسیم توجه میان دو چیز در یک زمان واحد است. و این توجه در زمانی که مجبور به چند کار همزمان هستید رخ می دهد. برای مثال زمانی که یک منشی هنگام چک کردن ایمیل های خود، به مشتری ها از طریق تلفن هم جواب می دهد.

مقاله مرتبط:

نگاهی به اختلالات نقص توجه، علائم و مدیریت آنها