انواع دروغ در شبکه های اجتماعی و دلیل آن

مانند هر حیطه دیگری در زندگی، دروغها در شبکه‌های اجتماعی نیز دائما به ما هجوم می‌آورند. درواقع، چندین شاخه از علوم وجود دارد که تأثیر دروغ در روابط روزمره را برای ما تبیین می‌کنند.

رافائل ای باریو ( Rafael A. Barrio) در موسسه فیزیک دانشگاه ملی مکزیک، تحقیق جالبی انجام داد.

با انجام این تحقیق مشخص شد که مردم به همان اندازه‌ای که در جاهای دیگر دروغ می‌گویند، در شبکه‌های اجتماعی نیز دروغ می‌گویند.

این یک تحقیق بین‌المللی بود. در این تحقیق با استفاده از یک مدل ریاضی به بررسی دروغ در شبکه ها اجتماعی پرداختند.

دروغ‌ در شبکه‌های اجتماعی چیزی است که ما تقریبا به آن عادت کرده‌ایم. با این وجود، با استفاده از این مدل ریاضی جدید، می‌توان فهمید که چرا ما دروغ می‌گوییم.

این تحقیق که تعاملات بین مردم را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، با استفاده از یک سیستم تماس انجام شد که به هفت میلیون تلفن دسترسی داشت.

این تحقیق نشان داد که دروغ‌ها عناصری اساسی هستند که جوهرة اکثر روابط بین مردم را حفظ می‌کنند.

باریو بیان کرد: «اگرچه در کودکی به ما آموخته‌اند که دروغ گفتن کار بدی است که و ما باید صادق باشیم، اما باز هم ما دروغ گفتن را می‌آموزیم. گاهی به شیوه‌های پیچیده دروغ می‌گوییم، اما ما دائما این کار را انجام می‌دهیم. به همین صورت، دروغ کاری است که نخستی‌هایی نظیر شامپانزه نیز انجام می‌دهند.»

انواع دروغ‌ها در شبکه‌های اجتماعی

نویسندگان این تحقیق در مقالة خود به نام «تأثیرات فریب در شبکه‌های اجتماعی» گفتند که دو نوع دروغ در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد:

دروغ‌های سفید یا جامعه‌پسندانه.

دروغ‌های سیاه یا ضداجتماعی.

دروغ‌های سفید، دلالت مثبت و بیگناهانه‌ای دارند. با این وجود، دروغ‌های سیاه دلالتی مضر و توهین‌آمیز دارند. ما معمولا با یک دلیل خوب است که دروغ سفید می‌گوییم و نمی‌خواهیم که تأثیر بدی روی شخص مقابل بگذاریم.

از طرف دیگر، دروغهای سیاه، نیت‌های منحرفانه و بدی را در پشت خود پنهان کرده‌اند.

دروغهای سفید (یا جامعه‌پسندانه) در شبکه‌های اجتماعی، که در آنها فردِ دریافت کننده از گم شدن حقیقت سود می‌برد، می‌توانند: جوامع را به توازن رسانده و متحد کنند، انواعی از دیدگاهها را بطور کلی وارد گروه کنند، و به حفظ روابط اجتماعی گسترده کمک می‌کنند.

با این وجود، دروغهای سیاه (یا ضداجتماعی) که خودخواهانه بوده و فقط برای فرد منتشرکننده سودمند هستند، می‌توانند پیوندهای موجود در روابط را از هم بگسلند، چرا که این دروغها بی‌اعتمادی را تقویت می‌کنند.

به ویژه، این دروغها مضر هستند زیرا باعث ایجاد حس فریب‌خوردگی می‌شوند که می‌تواند کل شبکه و راه مختل کرده و پیوندها را بشکند.

چرا در رسانه‌های اجتماعی دروغ می‌گوییم؟

همراه با جامعه‌پذیری و معاشرت، فریب هم وجود دارد. مغز ما از طریق دروغها است که می‌تواند روابط بیشتری را تحت کنترل در آورد.

اگر ما همیشه صادق باشیم، پیوندها و روابطمان با دیگران خیلی قوی نخواهند بود. به بیانی دیگر، دروغ مانند تکنیکی است که از آن استفاده می‌کنیم تا بتوانیم همزمان با افراد بیشتری ارتباط برقرار کنیم.

با گذشت زمان و همزمان با اینکه شبکه به شکل یک ساختار جمعی متوازن در می‌آید، مردم از دروغ گفتن، نمی‌کاهند. درواقع، آنها بیشتر هم دروغ می‌گویند

مقالۀ مرتبط: دورغ سیاه یا سفید؟

منبع: https://shorturl.net/pM6