گروه مقاله : مهارت های یادگیری
تاريخ انتشار : 1397/01/20 - 11:56
كد :123
بازیابی فرایندی است که در آن دانش و اطلاعات از حافظه بلندمدت بازیابی می شوند؛ این اطلاعات به همین هدف در حافظه بلندمدت کدگذاری شده اند
برخی مردم فکر می کنند که فرو کردن اطلاعات بصورت مکرر در مغز خود بهترین راه برای یادگیری آن است. این کار مشابه با این است که با یک چکش به سر خود ضربه بزنید. مطالعه اطلاعات مشابه به صورت مکرر نیز دارای محدودیت های خود است. پژوهش های جدیدتر نشان می دهد که مولفه ای که ما در مطالعه و درس خواندن نادیده گرفته ایم، تمرین بازیابی است.
بازیابی چیست؟
بازیابی (Retrieval) فرایندی است که در آن دانش و اطلاعات از حافظه بلندمدت بازیابی می شوند؛ این اطلاعات به همین هدف در حافظه بلندمدت کدگذاری شده اند. بازیابی با استفاده از یک علامت یا نشانة بازیابی تحریک می شود، که می تواند یک سوال، تجربه یا رخدادی باشد که دانش مرتبط با خود را فعال سازی می کند. برای مثال زمانی که در خیابان شخصی ناگهان شما را در آغوش می گیرد و اسم شما را صدا می زند و به صحبت کردن با شما ادامه می دهد. بخاطر رعایت ادب شما سعی می کنید او به صحبت هایش ادامه دهد. اما اینگونه بنظر می رسد که او را قبلا جایی دیدید. ناگهان با دیدن کیف در دستش به یاد می آورید پارسال او را در یک همایش علمی ملاقات کرده اید.
اهمیتِ نشانۀ بازیابی
نشانه های بازیابی به این دلیل اهمیت دارند که نقش کلید را برای بازگشایی اطلاعات ایفا می کنند. گروهی از دانشجویان را تصور کنید که به تازگی از رشتة اورژانس پزشکی فارغ التحصیل شده اند. تمام آنها آزمون های خود را قبول شده اند، اما چه تعداد از آنها قادر خواهند بود که دانش خاصی که برای کنترلِ شرایط اورژانسی مورد نیاز است را بازیابی کنند؟ تنها آنهایی که نشانه های بازیابی مناسب را در اختیار دارند می توانند اطلاعات ضروری را بازیابی کنند.
بازیابی چطور یادگیری و نگهداری اطلاعات را ارتقاء می دهد؟
یک خاطره بسته به تعاملات ما با بافت موجود، نشانه های بازیابی و خودِ پردازش های خاطره، در لحظه موجود بازسازی می شود. این انعطاف پذیری به ما این توانایی را می دهد که دانش خود را در شرایط مختلفی به کار بریم.
در هنگام بخاطر سپاری اطلاعات و درک مفهوم می توانیم از راهبرد بازیابی استفاده کنیم یعنی نشانه ای برای اطلاعات مورد نظر پیدا کنیم. این نشانه می تواند، یک خاطره، یک شی، یک شخص، یک هیجان یا هر چیز دیگری باشد.
این عملِ بازسازی است که باعث می شود بازیابی تا این حد مهم باشد. به نظر می رسد که بازیابی با پیش بینی که اینکه ما در آینده چه نیازی به یک خاطره پیدا می کنیم، آنرا اصلاح می کند. به نظر می رسد که بازیابی بین نشانه و دانش مرتبط با آن یک نوع تطابق ایجاد می کند. همچنین ممکن است بازیابی مکرر، مجموعه اطلاعاتی که برای یافتنِ پاسخ مرتب می شوند را نیز محدود کند.
فرمول کوچکی که برای نگهداری بلندمدت می شناسیم
به نظر می رسد که یادگیری مبتنی بر بازیابی، راهبردی است که کمتر برای نگهداری بلندمدت به کار گرفته می شود. این نوع یادگیری یعنی یادآوری مکرر اطلاعات از طریقِ چندین جلسه مطالعه و یادآوری. جالب است که این تکنیک بیشتر از مطالعه مجدد مواد درسی زمان نمی برد.
در یکی از مطالعات روی دانشجویانی که از آنها خواسته شده بود یک متن را با راهبردهای بازیابی بخوانند، درمقایسه با گروهی که فقط یک بار و بدون یادآوری متن را خوانده بودند، نگهداری بلندمدت اطلاعات را در آنها دو برابر کرد؛ گروهی که بازیابی مکرر را تمرین کرده بود، نگهداری خود را تا 80 درصد را افزایش دادند.
یادگیری مبتنی بر بازیابی در محل کار
در دنیای یادگیری بزرگسالان، مشاغل بسیاری وجود دارند که در آنها نیاز است میزان زیادی از اطلاعات به یاد آورده شوند. یادگیری مبتنی بر بازیابی می تواند یک راهبرد موثر در این مشاغل باشد.
تمام مسئولیت هایی را در نظر بگیرید که نیازمندِ تصمیم گیری سریع هستند و وقت برای دریافت حمایت های بیرونی نیز وجود ندارد. تمام افرادی را درنظر بگیرید که بدون تجربه وارد یک منصب کاری جدید شده اند، و نتوانسته اند کاملا خود را برای آن آماده کنند. همچنین تمام کارمندانی را در نظر بگیرید که هیچ دسترسی به حمایت های بیرونی نداشته و موظفند همه چیز را به خاطر داشته باشند.
در اینجا چند راهبرد ارائه می شود که طراحان تجربه یادگیری می توانند برای تسهیل یادگیری مبتنی بر بازیابی از آنها استفاده کنند:
- فراشناخت را ارتقا دهید. بسیاری از افراد پیش بینی می کنند که اگر صرفا محتوا را دوباره مطالعه کنند، نگهداری اطلاعات در آنها افزایش پیدا می کند. این رویکرد خیلی موثری نیست. به یادگیرنده ها کمک کنید که بفهمند یک راهبرد موثرتر برای ارتقاء یادگیری و نگهداری بلندمدت این است که بطور مکرر، یادآوری اطلاعاتی که خوانده اند را تمرین کنند.
- با سناریوهای واقعی تمرین کنید. مطالعات نشان دهنده اهمیتِ بافت در بازیابی هستند. وقتی شرکت کنندگان بطور مکرر در محیط شبیه به آزمون دانش را بازیابی می کنند، در آزمون ها عملکرد بهتری خواهند داشت. برای مثال زمانی برای سخنرانی در یک سالن همایش، در جایی مشابه به آن تمرین می کنید.
- تمرینات و وارسی های متعددی فراهم کنید. ازآنجایی که نشان داده شده که یادآوری مکرر، نگهداری بلندمدت اطلاعات را افزایش می دهد، فرصت های مختلفی برای یادگیرنده ها فراهم کنید تا برای اطلاعات حساس خود را آزمون کنند، حتی زمانی که به آنها اثبات شده محتوای درسی را می دانند. البته، اکثر یادگیرنده ها به خود زحمت نمی دهند که فعالیت وارسیِ خود که زمان اندکی طول می کشد را انجام دهند، مگر اینکه درمورد اثربخشیِ یادگیری مبتنی بر بازیابی با آنها صحبت کرده باشیم.
- فرصت هایی برای بحث های گروهی فراهم کنید. پس از یک رخداد یادگیری، از بحث هایی استفاده کنید که یادآوری دانش حساس را تسهیل می کنند (بصورت آنلاین یا بصورت رودررو). این کار را با پرسش متمرکز و منظم انجام دهید.