گروه مقاله : مهارت های ارتباطی
تاريخ انتشار : 1399/02/16
كد :388
این اصل توضیح می دهد چرا با در معرض قرار دادن مکررمان در مواجهه با چیز جدید، پاسخ مان مثبت تر است.
آیا تا به حال پیش آمده از آهنگی که قبلا متفر بودید، تنها بخاطر اینکه بطور ناخواسته بارها مجبور شدید آن را گوش دهید خوش تان آمده باشد؟ آیا این تجربه را داشته اید که از شخصی که در ابتدا متنفر بودید بعدها بسیار به او علاقه مند شده اید.
این چیزی است که در روانشناسی به آن اثر در معرض قرار گرفتن (Mere-exposure effect) می گویند و در روانشناسی اجتماعی گاهی به آن اصل آشنایی نیز می گویند، که در حال حاضر بطور زیادی در مطالعات مربطو ترجیحات انسانی مورد توجه است.
این اصل توضیح می دهد چرا با در معرض قرار دادن مکررمان در مواجهه با چیز جدید، پاسخ مان مثبت تر است.
به طور خلاصه ، این اثر نشان دهنده ی میل ما به موقعیت ها ، افراد یا اشیاء آشنا است.
اما چه عواملی در بروز این پدیده مؤثر است؟ ادامه مطلب را بخوانید تا اطلاعات بیشتری درباره نحوه عملکرد آن کسب کنید.
اثر در معرض قرار گرفتن اولین بار توسط پورفسور رابرت زاجانک (Robert Zajonc) استاد روانشناسی دانشگاه استنفورد مطرح شد. از زمان نخستین تحقیق وی در سال 1976 ، وی حضور این اثر را در مواجهه با محرک های متعدد و زیاد نشان داد.
در مواجهه با محرک های مختلف مانند کلمه ها، صدا، عکس ها، اشیا و یا غیره، به نظر می رسد که افراد از چیزهایی که برای آنها بیشتر آشنا هستند، طرفداری می کنند.
محققان مطالعه ای را انجام دادند تا تأثیر این اثر، در میل به غذاهای خاص را آزمایش کنند. به همین منظور ، آنها به گروهی از دانش آموزان چندین آبمیوۀ گرمسیری که آنها را تا آن لحظه نخورده بودند، دادند. برخی پنج بار آنها را امتحان كردند ، برخی دیگر 10 و بعضی 15بار. وقتی از آنها پرسیده می شود كه كدامشان را از همه بیشتر دوست دارند، آبمیوه هایی که بیشتر مورد تست و خوردن قرار گرفت، بهترین بودند.
دانشمندان دیگر در تحقیقات مربوط به جذابیت بین فردی نتایج مشابهی را کسب کردند. هر چه بیشتر شخصی را می بینید ، نسبت به آنها همدل تر خواهید بود و از حضور آنها لذت خواهید برد.
چه عواملی باعث اثر در معرض قرار گرفتن می شود؟
فچنر (Fechner ) نویسنده اولین مطالعه شناخته شده در مورد این پدیده بود. این روانشناس آلمانی ، پدر برخی نظریه های روانشناختی فعلی ، توضیحی در مورد این اثر ارائه می دهد.
افراد تمایل دارند با ترس و اضطراب نسبت به عناصر جدید واکنش نشان دهند ..با توجه به اینکه بطور مکرر در معرض چیزهای جدید قرار نمی گیرید، این "ترس از جدید بودن" محو می شود.
این گرایش طبیعی سوءظن به ناشناخته ها، در صورت داشتن تماس بیشتر با چنین عنصری به یک احساس دلپذیری از آشنایی نیز بدل می شود.
اگرچه باید بخاطر داشته باشید اگر همان محرک های جدید بطور بسیار زیاد و مکرری در معرض دید شما قرار گیرند، خسته کننده می شوند.
سیری یا بی نیازی شرایطی است که تاثیر این اثر را محدود می کند. اگر هر روز غذای یکسانی بخورید، آهنگ مشابهی را گوش دهید، و یا کتاب تکراری بخوانید، در پایان از آن متنفر خواهید شد و جذابیت شان را از دست می دهند.
بنابراین ، این اصل آشنایی، پایه و اساس بسیاری از ترجیحات شما است ، حتی اگر از آن آگاه نیستید. و چه بخواهیم یا نخواهیم این اثر در بسیاری از تصمیم گیری های ما دخالت دارند.
محصولاتی که می خرید، مکان هایی که بطور مداوم به آنجا می روید، و افرادی که دوست دارید همه و همه می تواند بوسیلۀ این اصل تاثیر پذیرد. بنابراین خوب است از تاثیر این اصل روی حافظه تان آگاه شوید.
برای مثال، زمانی که در فروشگاهی از میان چندین نوع کالای مشابه، برند خاصی را انتخاب می کنیم لزوما بخاطر اعتماد و علم ما به کیفیت آن نیست، بلکه ممکن است تنها بخاطر آشنایی بیشتر باشد که در اثر تبلیغات زیاد بدست آمده است.
و همچنین بر اساس این اصل، باید بدانیم عدم اعتماد ما به یک فرد یا موقعیت جدید بخاطر درستی مفروضات ذهنی ما نیست، بلکه تنها بخاطر ترس از مواجه با موقعیت های جدید است. بنابراین بهتر است در ارتباط با موقعیت های جدیدتر کمی صبورتر باشیم.
مقالات مرتبط: